Mescidi Aksa'nın Çocukları

Arz ile arş arasında bir yerdeyiz
Varılası menzile koşan
Her adım bir nefes
Her adımda bir can
Bulutların tiryakisiyim
çocukların gözbebeklerinde.
Bir buğday tanesi, bir avuç toprak…
Candır cananına koşan
yeryüzünün mabedinde
Kimliksiz heyulalar gezer sokaklarda
Kalbin imbiğinden süzülen serzenişler
korkuyu azad eder.
Çöker feryatlar üzerimize.
Kan ağlayan gözler
ıslatmaz zalimin yüreğini
Mazlum ağıtlar söylenir
mahzun akşamlarda.
Anaların gözyaşları düğümlenir boğazımıza
İnsanlığın infilakı yankılanır gökyüzünde
Kaybolmaz Mescidi Aksa’nın çocukları
ÖLMEZ!
Ölen biziz, yiten biz
Yeşil dünyanın zifiri mahzeninde.