Her zaman dümdüz ağaç dallarından odun kesen;
Yunus Emre, eğriliğe Hak Yolun bilmez fanisi idi.
Kâbe’ye dümdüz bakan gönül eri idi.
Hak kapısında, ancak rükû için bükülen ermişler idi.
Mescidimin tespihleri, dümdüz dizilmiş idi.
Anadolu’nun büyüğüne gönül veren; İsmail Balakan’ın;
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta