Mescid-i Aksa'yı gördüm düşümde,
Bir çocuk gibiydi ve ağlıyordu
Varıp eşiğine alnımı koydum.
Sanki bir yer altı nehir çağlıyordu.
Ağlıyorsun... O taş duvarlar ağladıkça, bu ürkek yürekler kanıyor. Çığlıklar duyuluyor şehirden. Babasını ellerinden ve dünyasından söküp alırlarken 'arün leküm(yazıklar olsun hepinize) ' diyor bir küçük kız. Kulağımda yazıklar olsun nidası çınlıyor. Kızıla boyanıyor toprağın. Kudüs mahşer alanı! ..Sana çıkacak tüm yolların ucunu, hunharca bir çıkmaza düğümlediklerini izliyorum... Oysa sen, üç semavi dinin kutsal mekanındasın! Akıllara durgunluk veren bir mekan. Yahudilerin birçok mabed kurduğu, Hz. İsa'nın doğduğu, Arabistan'dan hiç çıkmadığı halde, Hz. Muhammed(sav) 'in Miracın olduğu mekan! Nasıl kan toprakların? ! ...Sitemlisin, dargınsın...Söyleniyorsun:
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta