mescid-i aksa kâkülünde sitem
ezanlar susmuş yitirilmiş Kudüs
şahadet parmağı giymiş hüzünden pelerin
kapkara bulutlarda gelmez baharın
bir gül tomurcuğu acınca geceleyin
dokunuyor yanaklarına sükutun sabahı
kelebeklerin uçmaz olduğu yörelerinden
eşiğine akıyor şimdi küfrün karanlığı
biliriz sendeydi bir zamanlar müminler saf saf
şimdi ejderler solur o mahzun halini
bu diyarın tek eşiydin
cevaba erişen ilk kıplesiydin nebinin
sana gelsem bir şafak meltemiyle
damarından içsem sıcak kanını
başım alsa da başını düşerek eteklerine
göklerim yitiktir benim ya leyl
Mescid-i aksam küsülüdür benim
Kayıt Tarihi : 23.3.2003 11:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!