ayaklarını kaldır!
kaldır, yüksel iyice
bulutlar ne kadar uzak
olsun, en azından yaklaşmayı dene
uzat... omzundan ayrılıyor zannetsin kolun
acısın
sancısız var mı öyle....
ateşe bak, dik gözünü
mavi, kırmızı, portakal, ebruliyi gördün mü
alazlanan saçlarını gördün mü o tekil gezegende
kırmızı bir taş olduğunu
spirallerde kaybolduğunu
ona karıştığını düşünüyor meşale yükselirken
neden düştüğün hissine kapılıyorsun
Kayıt Tarihi : 20.4.2006 11:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ebruli spirallerde
Alazlanan saçlarını gördün mü
Aynur hanım imgeler konuşmuş kısa şiirde kutluyorum..saygı ve muhabbetlerimle..
yüreğimin çocuk olduğu yıllar... bisiklet biniyorum, lastik topla ne goller atıyorum iki taş arası sevinçlerime
gazoz içmeyi ve anadan doğma denize girmeyi,karpuz kabuğundan gemiler yüzdürmeyi de çok seviyorum..gece yıldızlara bakarken büyümeyi düşlüyorum ve de...geçmiş zaman işte
uzak günlere inanıyorum mesela ben göremesem bile şiirleri göreceğini o günleri.ateşlerin savkında yüzünde ay izi.. her şeyden soyunuyorda benliğinden soyunmak çok zor.benim yüzümde bir şimsek çaksa eski zamanlardan bir şiir düşse içine
66. SONE
Vazgeçtim bu dünyadan tek ölüm paklar beni,
Değmez bu yangın yeri, avuç açmaya değmez.
Değil mi ki çiğnenmiş inancın en seçkini,
Değil mi ki yoksullar mutluluktan habersiz,
Değil mi ki ayaklar altında insan onuru,
O kızoğlan kız erdem dağlara kaldırılmış,
Ezilmiş, horgörülmüş el emeği, göz nuru,
Ödlekler geçmiş başa, derken mertlik bozulmuş,
Değil mi ki korkudan dili bağlı sanatın,
Değil mi ki çılgınlık sahip çıkmış düzene,
Doğruya doğru derken eğriye çıkmış adın,
Değil mi ki kötüler kadı olmuş Yemen' e
Vazgeçtim bu dünyadan, dünyamdan geçtim ama,
Seni yalnız komak var, o koyuyor adama.
William SHAKESPEARE
Çeviren : Can YÜCEL
daima yanmak kalır geriye...
TÜM YORUMLAR (2)