mesaj şiir
(101)
Kurumadan önce
Toprağın en iyi dostuydu
Durgun sandığımız göl
Yedikleri içtikleri
Ayrı gitmezdi
Suyunu verdiği arzdan
Tadını da
Almasını bilirdi
Bir gün
Silahlar çekildi
Dostluk bitti
Ve kurudu
On binlerce yılın
Doğadan aldığı nefes…
Kayıt Tarihi : 4.4.2020 09:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!