Bir tutam güvenmiş dalların ucundaki,
Her sabah güneşten güç alarak büyümeye çalışan,
Kendini hep birine saklayan, insanlara yüz çeviren.
Artık o çiçek koparıldı, amacı bile sorulmadan.
Başka bir serüvene feda edildi.
Biliyordu ki; tek şansıydı kısıtlı ömründe kullanabileceği.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
