Mesaiye Gidenler Şiiri - Ömer Yalçın 3

MESAİYE GİDENLER
Mesaiye gidenleri görüyorum
Sabah altıda.
Bir telaş. bir telaş bir kovalamaca. Yazda,kışta, baharda
Ankara'da.

Bir devi andırıyor on yaşında çocuklar.
Pür telaş, pür telaş bir koşturmaca
Arkalarında iri çekçekleriyle
Yetişmek için sonraki çöpe
Ankara'da.

Mesaiye gidenleri görüyorum.
Yer kapmak için,
Amele pazarında.
Hepsi umutsuz, hepsi fukara.
Bir telaş bir telaş her sabah,
İş bulma sırasına girecekler.
Ankara'da.

Mesaiye gidenlerde bir tasa.
Dolmuş kuyruğunda ,
Ankara ayazında.
Kimi çocuk, kimi yaşlı, kimi hamile.
Kimi şekil verecek çeliğe.
Bak yine daldı yaşlı kadın, çöpe
Ekmek uğruna,
Ankara'da.

Ankara'nın treni var şefi var
Gri renkli Ankara'da insanlar
Yanık yüzlü, benzi solgun
İnsanlar yılgın, insanlar dalgın
Canhıraş bir koşturmaca var. Ankara'da.

Akşam, akşam mesaiden dönerler.
Ankara'da suskun olur geceler.
Seymenleri başa durur halayda.
Sis kaplıyor, pus doluyor havaya.
Yokluk kol geziyor yürek isyanda.
Yani Ankara'da.

Ömer Yalçın/////////////////////////////
06/11/2020