Mesaim bitti Şiiri - Yusuf Bingöl

İlk sensizlik vurdu beni önce
Sonra savrulan içimde ki çocuk
Neden tükendi gün bu sabah
Gönlümde daraldıkça daraldı
Aklım fikrim telaşında savrulmanın
Zaman eşitlenir sensizliğin denklemlerinde
Umudum kalmadı ne kadar yanında olsam
Sana kavuşmaya dair
Sen eski sen değilsin artık bense
O eski saf çocuk
Bakalım bize ne düşer aşktan
Kırıntılarından toplanıyorum
Yastığımın başucuna koyuyorum tüm acılarımı
Yürek yatırmıyor sen varken
Sen acıyan yanın sen umuda dair her şeyim
Sen eşim sen hayat arkadaşım
Sen karımsın sen kadınım
İçimde tüm umutsuzluğu ve umudu yeşerten
Benden şimdilik bu kadar
Bu sabahlık bu kadar birazdan servis kalkar
Evimizi gelince söz sarılıp öpeceğim seni
Şimdilik mesaim bitti düne dair
Ben senin özleminde
Ben sensizken en çok sensizken darılırım sana
07:07
16-07-2011 Çorlu Vatan