Kavuşma heyecanıyla beklenen
Haftanın en güzel günüydü yine,
Belki bir koridor köşesinde
Belki açılan bir kapının ardında,
Gözlerim gözlerini aradı durdu
Bir anlık buluşma bile olsa.
Kalbim artık bedenimle savaşıyor,
Belkide kalbini cezalandırıyor
Üstelik o kadar yakınken,
Bir kaç adımda yanında olmak varken
Savaşıyorum ve kazandım zannederken
Gün bitiyor, içim içime sığmıyor
Görmemenin hüznü üzerime çöküyor.
Bu karmaşık duygular içinde
Son saniyelerde, karşımdasın yine
Ne olur artık inkar etme,
Gözlerin gözlerime kilitlenince
Aramızdaki onca mesafe, yok oluyor işte
Gözlerin bir gölet, sanki çölde
Susuzluğuma yetiyor beş on saniye.
FATMA ÖZDEMİR
Fatma ÖzdemirKayıt Tarihi : 30.4.2008 23:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!