Mesafeler Şiiri - Fatih Mehmet Yiğit 2

Mesafeler miydi bizi birbirimizden ayıran?
Yoksa aramıza koyduğumuz sınırlar mıydı?
Bazen tel örgüleri aşıp o sınırları çiğniyorduk
Nefes nefese içimize çekiyorduk birbirimizi
Nefes nefese her gece
Ne gecenin farkına varıyorduk
Ne de gündüzün
Bir rüyadaydık sanki bir türlü uyanamıyorduk
İkimizde yaralıydık
Birbirimizde yaralarımızı sarıyor
Acılarımızı unutuyor
Avunuyorduk belki de
Teselli buluyorduk birbirimizden
Olmadığımızda mum gibi arıyorduk birbirimizi
Yanıyorduk tutuşuyorduk, ölesiye özlüyorduk birbirimizi
Hislerimizi en güzel Orhan Gencebay anlatıyordu
Aşkınla ne garip hallere düştüm
Her şeyim tamamda bir sensin noksan…
Fatih Mehmet Yiğit