Mesafeler Şiiri - Sedat Umran

Bütün üzüntülerden kurtulmuş

mesafeler rahat ve sessiz yatıyor,

erişememek kaygusundan uzak

kollarını uzatıyor.

Serptim duygularımı mesafelere,

ben sonsuzda yaşıyorum;

dağılmışım parça parça bir kere,

ben bu muyum diye bakıp şaşıyorum.

Ne güzel mesafeler gibi olmak,

uzanıp yatmak boylu boyunca,

her türlü düşünceden ve kaygudan uzak

dolaşmak dünyayı bir uçtan bir uca.

Biz de ölümsüzlük denen yumaktan

mesafeler gibi çözülebilseydik,

tükenmek korkusu olmadan
son noktaya kadar gidebilseydik!