İnsanlarda gördüğüm bütün aşklar ve sevgiler yalan.
Yalan sevda adına yazılan şiirler.
Bütün şarkılardaki duygular ruhsuzmuş meğer.
Nice diller dökülerek yakılan türküler hissiz..
Bütün merdivenlerin basamakları kırıkmış meğer.
Hep aynı noktada kalmış feryadım..
Mesafe ayrıntıları kaba,aşktaki mana,
Yürekte filizlenen sevgi,
Boyut tanımaz ötelerin perdesini araladğı zaman insan farkediyor sahte ile gerçeği...
Gördüğü her güzel yüze nefsiyle bağlanan insan, yakınlık duygularını aşk zannediyor sadece...
yakalamak, onunla olmak, onda doyum noktasına ulaşmak arzusu bu.
Oysa gerçek aşkta doyumsuzluk söz konusu.
'Kavuştum! ' dedikçe aralanan mesafeler yüceltir sevdayı...
İçteki yangın büyür,nefis,gönül oyunlar değil,
Eşyanın perde arkasını aralayan duygular hep aşkının peşinden koşar..
Mesafeler aralandıkça sevda büyür ve aşılmaz olur..
Ve son noktadır seven ve sevilen arasındaki çizgi.
Oğuzhan YağızKayıt Tarihi : 19.5.2010 21:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oğuzhan Yağız](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/05/19/mesafeler-34.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!