Mesafeler Şiiri - Şair Sementer

Uzak bir dağ yamacında
Yakamozlarla dolu bir günün eteğinde
Sevdiğimden uzak
Yalnızlığıma ve kalabalığıma yakın yaşıyorum
Gözlerime inmiş rüzgarın nemi
Burukluğumda taşıyorum tüm sırlarımı
Bir gül goncası açıyor içimdeki dağ çiçeği,
Büyüyüp olgunlaşmak isteyen
Ve ılık bir rüzgar esiyor,
Rüzgar kanat çırpıyor yoksulluğuna
Can çekişiyor kırılmamak için ince dallar
Her iç çekişimde
Yalnızlığım geliyor aklıma
Böcekler tarifsiz bir yaşamda
O yaşamın içinde benim farkımda değiller kendi dertlerinde
Çünkü bende onları görmüyorum.
O kadar ufaklar ki.
Küçük bedenlerinden çıkan ince tiz sesler olmasa
Hepten unutulacaklar
Dağlar,taşlar tanıklar benim yaşadıklarıma
Oysa bir ben kendime itiraf edemiyorum
Bir benim içindeki sessiz çığlıklarım
Bir sen yokken sesli yakarışlara dönüşüyor
Seni sevebilmek
Hiç böylesi zor ve uzak olmamıştı
Beni sevebilmen,
Keşke bir hayalden öte olsaydı..