Bu şiiri sana uzak,
bir yerden yazıyorum
Günlerden
Salı ve ben çok yorgunum.
Dün kahvaltı da yalnızdım
Bu gün de öyle
Gerçi bilirsin pek kahvaltı da yapmam zaten.
Bu şiiri sana,
bir pazar günü yazmak isterdim.
Hava da hafif yağmurlu olsa ya...
Belki bir güvercin konardı pervazımıza.
Oysa hızla geçen geceler,
bin kırgınlığın arifesi.
Bu şiiri sana,
Yağmur saçlarına düşerken yazıyorum.
Öyle ki günler sensizlikten bitap.
Son burcum dayanmıyor,
Gittikçe yıpranıyor hayatım...
Bu şiiri sana,
umut dolu bir sabah yazmak isterdim...
Güneşten önce uyanmasaydım,
Gece yaptığım tüm nostaljilerle,
Sabah birlikte uyanırdım.
Bu şiiri sana uzak bir yerden,
Bir salı sabahı yazıyorum.
Işığım beni bıraktı artık,
Karanlıkta yürüyorum.
Bu şiiri sana,
Yağmur avuçlarıma düşerken,
Dolaşırken kendi kıyılarımda,
Bir limana sığınmak isterken yazıyorum.
Bir kapı daha açılsın diye,
Her beladan bir medet umuyorum.
Bu şiiri yalnız sana yazıyorum...
Mayıs 2020
Kayıt Tarihi : 4.8.2023 14:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!