MESAFE..
Ne anlatabildim, ne de anladın
Diye başlar nice fasıllar
Sevginin kıskacında yokoluşlar
Gark olmuş nice duygular
Sevdam ateş, yakar derken
Dün gibi her şey erken.
Sevdama sarılı hislerim
Her an anarken seni
Neden yok sayarsın beni
Oysa değil mi idi
Aşılmış onca zorluklar
Her şeyin kanıtı idi.
Artık yokoluş koridorunda
Bilinmeyen senli odalardayım
Duygumu sana hapsederken
Varlığına muhtaç halimle
Sana yalvarıyorum.
Kıyma bize, kıydırma
Bilirsin zor duyguların girdabında
Başım dönen hasta gibiyim.
Düşünüyorum da canım
Yokluğunda bir hayat
Aklını kaybeden ölü gibiyim.
Sen varsan olur
Yoksa neylesin hayat bizi
Resimlerde saklı duygular
Ancak anıların imbiğidir
Eğer kıyarsak bu varoluşa
Hak bizi sorgular .
Cennetlik dünyamın
Solgun meleği
Sevdam sana emanet anla
Ne uzaktayım ne de yakında
Umutlarımıza sarıl canım
Dedim ya gülüm
Ne uzaktayım ne de yakında.
Kayıt Tarihi : 6.3.2025 22:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İfadelerin bazen yetersiz kaldığı anlarda duyguların doruk noktasına ulaştığı bir anda dile gelen şiirsel terennüm...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!