Mesafe Şiiri - Ebu Huzeyfe

Ayırdı bizi tanrının kaderi,
Çokta önemli değil o sevgilim,
Ruhlar yakın, hisseder birbirini,
Öper biri diğerinin elini.

Bilirim sana şiirlerim yetmez,
Kelime utanır, sıraya girmez,
Kalemim yazmaz bunları sevgilim,
Yüce maneviyatı yük edemez.

Korkar, kaçar benden; taşlar, topraklar,
Evdir onlara şiirde ki satırlar,
Sen de benim evim olur musun yâr?
Korkmadan uyuyacağım omuzlar...