Her insan gibi doğdum,büyüyorum..Hayat hepimize verilen
bir şans mıdır yoksa sınav mı tabi ki cevaplarımız farklı
olacaktır bu soruda da.Ben hayatım benim şansım olsun ve
yolumun üzerinde bulduğum şansları pas geçmeden,
toplayarak yaşamak istiyorum..Yazıyorum..Kendimi tanımaya
başaldığım günden beri yazıyorum..Yazdıkça kendi içimdeki
en dibe vuruyorum,endime yakınlaşıyorum,dünyadaki
herşeyden gözümü yazdığım an süresince de olsa
alıyorum.Yazdığım her satırda içimde acıyan binlerce yaraya
elimi sürüyorum.Ve bu acı ki hayatta tatlı gelen tek acı olmalı
benim için.Kendimi aradıkça yazmaya devam edicem
biliyorum.Bu yüzden de en çok bir gün kendimi bulmaktan
korkuyorum.
'Yazdıkça ölüyorum, öldükçe yazıyorum..'
......gAlenZRA....
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!