Duymasa da hiç kimse,
Şair gönlümün sende kaldığını ,
Ama sen aldırma...
Ve gördün mü bak;
İnsan koşmak istediğinde adım atamıyormuş.
Ama sen aldırma...
Seni bekliyorum bir boğaz sahilinde,
Gelmediğini görüyorum,
Ağlıyorum içten içe,
Yalvarıp dua ediyorum dönemeçte,
Gel lütfen gel artık.
Seni bilmek söylenir ve yarım kalır,
Öyle düşündüm birden,
Bütün aşklar yeryüzünde çalıkuşu gibi kalır.
Ve ben bilemiyorum.
Sen olmadan hangi şehire gidilir yalnız başına,
Hangi şarkı dinlenir sen olmayınca.
Gecenin en kuytu köşesinde,
Seni dinlemek istiyorum,
İçimden ağlamak geliyor,
Yaşamak kalbe ağır geliyor,
Şimdi gözlerim kapalı dinliyorum.
Bir ah geçer derinden,
Bu can içimde bir deli kuştur,
Seni görünce derbeder durur.
Gitme kal benimle...
Bir inilti sesi duyuyorum sen gidince
Özlediğim hayatı buldun mu bilmem,
Ama mahçup gözlerinde hüzün var göçebe ,
Gözlerim de damlalarda su deniz olup taşıyor,
Çöllerde mi kaldın göçebe...
Çölde kalmış gibi yanıyor içim, yanıyorum,
Bende tarçın kokusu
Sende ıhlamur kokusu
Yürürüz başkent sokaklarında
Gece olur başkent uyur
Biz uyamayız Lara...
Sana uzak bir beldedeyim yine,
Zamansız bir yerde.
Seni ve senli günleri anımsattı,
Bu gündoğuşu.
Onca zaman geçmesine rağmen,
Eskimeyen bir düşüncesin,
Hayattan gitgide soğuyorum galiba,
Hayalle gerçek arasındaki çizgi,
Kaybolup gidiyor.
Bir ufuk çizgisi gibi,
Savunmasız...
Şu zarif hislerim,
Sende toparlanıyor gibi.
Şu bilinen duygularımı,
Sana belli ediyorum
Sende belli et bari...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!