Meryem' in Merhameti...

...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...

Gözlerinde gizli kederlerle / “ beni seveceksin “ diyen adam / ekmeği tuza banıp / uzatırken kadına / kadın içi titreyerek baktı / kirpikleri üşüyen adama / ve / şaşarak Meryem Ana’ nın / dilek kabulündeki çabukluğuna / aydınlandı yüzü / içini güldüren dualarla.

İki çeyrek saat önceydi oysa / “ bu ağaçlar yanmadı ama kurudu korkudan “ / dediğinde adam / “nasıl yani “ / diye sormadan kadın / benzetmişti kendini / gölgesiz ağaçlara / pınarında yaşlarla / göz ucuyla dokunurken kuru dallara.

Le Jeardin’ in tahta masasında şimdi / tadarken çoğalan ilklerini / bir anda sıyrıldı kadın korkularından / ve ekmeğini banarak tuza / el verip uzattı adama / günü bitirmemekte direnen / akşam güneşi / ve / zeytin kokulu Şirince rüzgarı tanıklığında.

SON SÖZ KELEBEKLERİN
Syf:72