Meryem Burma Şiirleri - Şair Meryem Burma

Gönül baharı bekleyen kumruyu gördü
Bu bahar arapsaçı gibi ömrümü ördü
Günler çabuk gelip geçti baharım söndü
Ne yar geldi, nede baharım güldü

Mevsimler karakışa dönüştü

Bir ömür geçirdim
Elimden tutan kimse olmadı
Sevgi pınarlarından
Bir yudum sevgi sunan olmadı
Gözlerimden yaşlar aktı
Sular gibi sel oldu hiç durmadı

Her zaman başkadır mevsimler
Ayak direrken alaca karanlıklar
Can çekişiyor mazideki hatıralar
Gün ışırken yüreğime düşüyor aşklar

Ömrümde günler gelip geçiyor

Bir kadın vardı, gerçek hayatta bulamadığı aşkı arıyordu
O aşk için hayaller kurup, düşlerini sevgiyle süslüyordu
Bu düşler içinde kendisine bir sevgili yaratmıştı
Artık düşleri hep o sevgilinin etrafında dönüyordu
Kadın kendini düşlerde zengin ve güzel buluyordu
Sevgilisi ise kendinden genç yakışıklı fakat yoksuldu

Seviyor musun diye ne olur sakın sorma bana
Gel de şu kalbimi aç gör ki sen nerelerdesin
Canım sanki sana seni çok seviyorum dersem
Sihir bozulacak ve sen gideceksin gibi gelir bana
Hep içimde korku, yüreğim kabarık senden yana
Ben bir kere vardım sevdanın o güzelliğine

Yağmurlar yağar ya gökten boşanırcasına
İşte senin için ağlamaktan gözyaşlarım sele döndü
Akan yaşlarımı silmekten göz pınarlarım kurudu
Artık sana sesimi bundan böyle duyuramaz oldum
Sen gerçek bir dost değil, hayırsız bir sevgili oldun
Ümitlerim tükendi ve sen şimdi de gelmez oldun

Yüreğim sızlıyor sensizlikten
Geceler hain, geceler insafsız
Ben seni sevdim zalim sevgili
Beni acımadan yâd ellere attın
Zaten sen sevgi nedir bilmedin
Bilip de bir kez yanıma gelmedin

Bir hayaldi yaşadıklarım
Öyle ki umutsuzluklarda bile
Umutlara sarıldığım
Sensizliği anlatıyor
Çaresizlik içinde kaldığım
Mutlu olabilmek için

Beni umursamayıp terk edip gideceğini
Bilseydim hiç sever mi idim.
Beni acılarla baş başa bırakacağını
Bilseydim hiç sever mi idim.
Her gün gözlerimden yaş akıtacağını
Bilseydim hiç sever mi idim.

Yalnızken bu kadar acımazdı yüreğim
Şimdi sen varsın hiç dinmiyor yürek sızım
Yalnızlığa alışmıştı ömür boyu bu gönlüm
Artık seni taşımaktan yoruldu deli gönlüm

Yalnızken tek şeye ağlardı şu gözlerim