Kâfir Şiiri - Kadir Orakçı

KÂFİR

Hani anlaşmıştık ne diye caydın
Ettiğin yeminler nerede kâfir
Her güne ayrı bir bahane saydın
Daha yalan var mı sırada kâfir

Gelmedin randevu vermiştin düne
Telefonu bile açmadın yine
Yaptığın sığar mı imana dine
Aşk böyle mi sizin törede kâfir

Askere giderken beklerim dedin
Mektuba resim de eklerim dedin
Sende yaz bir ömür saklarım dedin
Yazmadın bekledim burada kâfir

Zaten anlamıştım titrekti sesin
Dedim yine bunda bir hal var kesin
Ne demek görenler arkadaş desin
Ne oldu bir aylık sürede kâfir

Üç beş aya kalmaz tehris olurum
Gelince kendime bir iş bulurum
Elmas kolye istiyorsun bilirim
Vuslata ne kaldı şurada kâfir

Hep derdim ki hele izne çıkayım
O yüzüğü parmağına takayım
Hilal kaşlarına dönüp bakayım
Saçını geriye tarada kâfir

Ben şiir okurken omuzuma yat
Yine türkü söyle fıkralar anlat
Hiç sebebi yokken kahkahalar at
Gönlümüz şenlensin arada kâfir

Kıskanırdım biri sana asılsa
Diyordum ki evleniriz nasılsa
Keşke o ananın sesi kısılsa
Babanın gözleri parada kâfir

Duydum baban vermiş seni birine
Sıktığın son kurşun girdi derine
Demek boyun büktün o kaderine
Beni bırakarak yarada kâfir

Ne deyim bir derdin yoktur inşallah
Kocanın parası çoktur inşallah
Bahtın açık yüzün aktır inşallah
Benim ki ezelden karada kâfir

Kadir ORAKCI