Meryem Şiiri - İsmet Can

Kutsal ruhundan üfürdü Rab
Karnına yüklensin diye Meryem
Ve Yusuf çoban oldu
Bakire Meryem’e
Her şeyi anlatı ona rüyasında
Rab
Hiçbir şeyin farkında değildi
Kayser Augustos
Ve Nasıra’dan ayrıldı ruhani ışık
Beytlehem’de doğdu Meryem oğlu
Melekler eşliğinde
Nurlu bir ışık parladı şehirde
Kimse anlayamadı ne olduğunu
Sekizinci günde sünnet olduğunda
Adını koydu Yaratan
İsa

Parlak yıldızın peşine düştü müneccimler
Ve bundan korktu Herodes
Kudüs’e dek yayıldı şöhreti bebeğin
Ve büyük kıyım başladı
Günahsız küçük bedenlerde
Gerçek oldu sonunda
Müjdelenen Rahel yasları
Roma ağlarken

Galile’ye dönüş yapıldı
Yedi yılın sonunda
Ve Nasıra’da hikmetle büyüdü
Meryem oğlu
Önünde kimse duramıyordu
Kâhinler ve tıpçılar
Beklenen vakit rücu edecekti otuzda
Ve Meryem oğlu tanıştı ilahi kitabı ile
İncil büyük bir ilahi törenle takdim edildi
Cebrail’in onuruyla
Gökyüzü yaratıkları etrafına sararken
Hakikat iradesinin ellerinden uçup gittiğini anladı
Meryem
Gözyaşı döktü mutluluktan
Köprü olmuştu koca peygambere
Ve artık kutsanmış bir anaydı o
Bundan sonrası İsa’ya aitti
Dört gözle bekliyordu ilahi müjdeyi
İseviler

Kıvılcım
Büyük bir ateşe dönüştü
Işık Nasıra’dan
Mısır’dan ötelere ulaştı
Fakat İsa’nın kalbine sığacak kadar küçüktü
Ve onu uzun bir yola bıraktı
Meryem