Meryem Şiiri - Ayhan Yavuz Açıkgöz

Meryem

Ağlar durur göstermezsin yaşını
Dünyânın seyrine doyarsın Meryem
Üşürsün bükmezsin gene başını
Alnını zemhere dayarsın Meryem

Sanırsın anlamaz kimse hâlimden
Kesmişsin umûdu pîrden âlimden
Ne bahtın eksilir zulm-u zâlimden
Ne de âh etmeye kıyarsın Meryem

Ol bi'nnûr gel dedi, uzat elini
Hak için terkeyle ilm-u ilini
Hakîkat saymışlar nefsin dilini
Sen bunu hakâret sayarsın Meryem

Medenî çobanlar dediler oku
Açlığın ezâsı bağlamaz toku
Gene de kendine saplarsın oku
Kalbini çileyle boyarsın Meryem

Bu köprüden sultanlar da geçiyor
Dost dediğin zor gününde kaçıyor
Bir müslüman duâda el açıyor
Tut kalbini dinle duyarsın Meryem

Bak sana ne diyor, Ayhan kardeşin
Deryâ-yı kürreyle dinmez ateşin
Dünyânın taşına değmez gözyaşın
Üstüne basınca kayarsın Meryem

Ayhan Yavuz Açıkgöz