Başka… başkaydı başkaydık..
Olmazdı olamazdık..
Güneşin renginde akşamın seyrinde
Tenine değen ılık bir rüzgar sayardı sayardı da
Beni var saymazdı…
Yakınken var olamazdı olmamalıydı..
Neyin hasretidir sazlıktan duyuran sesini...
Bundandır tüm inleyişleri,
Vakit geldi
Sema ayini kızıştı...
Dönsün sema dönsün semazen
Sen ney sende neyzen...
Ellerim nasır tuttu
Kalem tutmaktan,
Kalemi sana tutmaktan
Yüreğim kabuk bağladı,
O da sana tutuldu,
Dilim gibi hani,gördüğümde seni...
Yine söndü ışıklar
Bir ay vefakar..
Yarım da olsa var.
Ama yalnızlık..
O hep tam...
Karışıyor günler düne,
Dört başlı bir canavar gibi kemiriyorsun,
Beni, Ey!
Ellerin,kelimelerin
Bırakıp giden ayakların
Ve korkunç suratına ilişen gözlerin...
Bırakıp gidiyorsun bir zamanı Ey!
Dünya ile Güneş birbirine meftundur ölesiye..
Ay girsede aralarına iki saniyenin hasreti ile bekler dünya güneşini...
Aynı yörüngede biri diğerinin ardına dönen iki aşık gibidirler tıpkı..
Birbirine bağlı.
Güneş bazen nazlı nazlı doğar ya hani,
Kıskanır dünyayı samanyoludan kutup yıldızından..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!