Peki kabul gittin
Öylece bırakıp gittin
Tamam kabul kaçmak istedin belki, uzaklaşmak iyi gelecek dedin
Olur ya, insan bazen nefes almak ister
Sende nefes almak istedin
Yalnız fazla kaldın sanki uzaklarda
Camımda bulanıklaştı kalbim gibi
Ona yağmur değdi bana sen
Sana gideceğin zamanı söyleme demiştim
Yanımda olduğun kadar yaşayacaktım seni
Aklımın almadığı dünyanın dönüşü gibi
Hayret ettim gittiğine
Yalan olmasın geçenlerde bir kalp kırdım sanırım
Dedim özür dileyeyim, af ettireyim kendimi
Gitmiş
Bir kaç gün içinde insan başka şehre mi göç edermiş
Kimden özür dileyeceğim ben şimdi
TÖKEZLEDİK DESENE
Bir bulguya rastlamak, yavaşlamak, durmak, beklemek, zorlamak, inat etmek, ilerlemeye çalışmak…
Elde kalan tek şeyin fazlaca yorulmak olduğu gerçeği.
Evet yorulmak
Ne şiirlerin naifliği var bu hayatın gerçeğinde
Unutma kaplumbağalar uzun yaşar
Bunu önceden hiç düşünmemişsindir
Belki de düşünmüşsündür. Gereksiz bir ayrıntı...
Tüten dumanından haber ver.
Var mı? Başını koyabileceğin bir çatın
Yakabileceğin bir şöminen
Ruhuma üflemiş olabilirsin
Boşuna değil acı çekişlerim
Hiç olmazsa ikaz edebilirdin
Yetişemediğim yere koşmazdım bu kadar
Ruhuma üflemiş olabilirsin
Sahi kaç adımdı senin ülken
Dönemezmiyiz gelirsem
Bahanede mi bulamayız
Biliyorum bugünlerde tadın tuzun yok
Seni yalnızlıģıma veriyorum
Çokca düsünmem bu yüzden
Yoksa bir hiçsin sen
Yani o kadar önemseme kendini
Basitçe unutulabileceğini bil
Bu aralar çok boş vaktim vardı o yüzden fazlaca duşündüm seni
Ne bileyim ben
Bir tuhafım bu aralar
Heves ederek aldığım masamdaki vazoyu beğenmiyorum artık
Olmamış, buraya uymamış işte
Dur önce şu resmi indireyim duvardan
Saksıdaki çiçek kurumuş mu? Daha 15 gün önce sulamıştım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!