Hayat bir tarumar
Yalan ve gerçek kardeş
Sevgi yalan âşk filan
Umut kanatlanmış kaçak
Geride bekleyen yok
Öyleydi işte hayatımız
Sıradan ve düz
Kimsenin bilmediği
Nefretler vardı
Ve büyütülürdü
Güneş doğmaz
Acı buruk ve tatsız
Ekşimtırak bir mavi
Çalmışlar alın yazıma
Erken pes ettim belki
Fakat büyük bekledim
Mavi maviydi gökyüzü
Bana iyi şeyler söyle
Sapına kadar iyi olmak mümkün
Boşluksuz sevmek mümkün
Ve mümkün olduğu için her şey
Biz mümkün değiliz
Biz öylesineydik
Öylesine dağılıverdik
Rüzgarın savurduğu yaprak misali
Kavruluverdik kışın ortasında
Olmamış mevsim gibiydik
İnce yağıyormuş yağmur
Acelesi yokmuş
Aceleci insanlar kaçışıyormuş
Küçük bir çocuk yokuşu tırmanıyormuş
Yavaştan
Yağmur gibi damla damla acelesiz
Ona bakan bir ukalalık sezerdi üstünde
Şiirdir o derdim
Geceleri yorganı yoktu örtecek üstüne
Yüreği var sıcacık üşümez derdim
Sessiz ve solgun bir duruşu vardı
Hele yağmur yağdı mı beter olurdu
Bir bahar akşamı değildi
Baharları sevmem zaten
Vadetmeyi sevmem geleceği
Gelmeyeceği beklemeyi
Zorunda olmak sevemeyeceğim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!