Doğdu ve yaşamaya çalışıyor
Siirlerim vardı hiç duymadığın,
Şarkılarım vardı hiç bilmediğin,
Ve masallarım vardı hiç görmediğin.
Belki şiirlerimi biraz bilip,
Şarkılarımı biraz görüp,
Biraz hissizligin rüzgarı vurdu beni,
Biraz da sensizliğin varlığı,
Bazen de kokun duvar gibi çıktı karşıma.
Oysaki hiçbir şey yapmadım.
Tüm yaz içimi acıtacak hiçbir şey yapmadım.
Sana bakıp sana bakmamak..
Dünyanın en zor şeyi.
Ellerim bastırdı kalbimi,
Sözlerin itti gözlerimi.
Biraz daha yanabilirim hala
Geçersin diye elbet
Bazen ruhunuzu parçalarsınız,
Ne için olduğunu bilmeden ,
Çıldırmış gibi bunu yaparsınız.
Sonra aynaya bir bakarsınız,
Hayal kırıklıklarınız elinize yüzünüze bulaşmış .
İçimdeki dalgaları kalbime vuran,
Bu hırçın deniz de ne!
Her yerimi yakıp yıkan bu fırtına,
Nereden geldi bana?
Ağacın gölgesinde uzanırken,
Bu çöle kim itti beni ?
Duvarıma sinmiş bir küf kokusu,
Yalnızlığıma yoldaş oluyor.
Rüzgarın saçlarımdan geçişi,
Ellerini anımsatıyor.
İçimi ürperten bir rüzgar,
Sana bakınca beni titreten ürperti.
Ne kadar daha sürer,
Hüznün bulaştığı yangınlar.
Yapayalnız bir burukluk şimdi..
Büyük kayıplar sonucu,
Sessiz bir iç acısı .
Bu kadar körelirken hislerim ,
Arsızca yükselmiş sözlerin.
Hangi şehre sığardı hislerim..
Senjnle sensizken gözlerim ,
Hiç hissedemedim içindeki cümleleri.
Aslında olmayışının gerçekliği,
Ruhumun sahte yorgunlukları,
Ömrümün çaresiz oyunları,
Yokken var sandıklarım,
Varken yok saydiklarim,
Gözlerim açık daha mı az görüyorum.
Neyi görmeli ?
Sözlerin akti geçti,
Hiçbir önemi kalmadı.
Simdi hislerim yakıyor .
Hislerimin gerçekliği,
İçimi acitiyor.
Senin sahteliğin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!