Sen hiç sevdin mi beni
Oynamak mıydı niyetin
Küçük bir çocuksun derdin
Büyütmek miydi tek derdin
Başardın sevgilim inan
Suya düşen hayallerimi kuruluyorum umutlarımla
Gözyaşlarım söndürür hep dudaklarımdaki sızıyı
Her hatırayla sığındım karanlık dehlizlerime
Kökleri derin korkularımın içimde
Zehirli bir tohumla büyüdüler iyice
Keder pençe atmış kaderime
Rüzgârla gelen yalnızlığı çekiyorum ciğerlerime
Hapsediyorum içimde kuru soğuk havayı
Burnumun ucunda ince bir sızı
Gözyaşlarımla ıslatıyorum kurumuş topraklarımı
Güneşin doğmasına var daha
Aya bakıyorum seni görüyorum
Her yağmur yağdığında gözlerin hep aklımda
Yağmurun sesiyle gelir kulağıma sözlerin
Küçük bir öpücük kondurdun, yanağımda izlerin
Kalbimde derinleşir biçimlenir her halin
Cennetten bir şarkı gibi geldi hep sözlerin
Ama azap doluydu hep söylediklerin
Alışkanlık oldun artık bu bedende
Sen gelmesen de ruhun benimle
Tiryakisi olmuşum o gözlerin
Bakışların gözlerimin önünde
Doyasıya inandığım sözlerin
Elimdeki ateş sönecek az sonra
Kalbimdeki alev ise uzanır sonsuza
Dudaklarımdan değil, gözlerimden akar ismin
Ve ne kadar yağmur yağdırdıysam sönmedi ateşin
Kabuk bağladı eskimiş derimde hatıraların
Ne kadar toprak attıysam da gömülmedi suretin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!