Merve Ece Tan Şiirleri - Şair Merve Ece Tan

dışarıda iklim farklı
ben gözyasları yagmur sandım
dünyaya hic sıgamamısım
koptum sanki parcalandım
kırıklarım kesti beni
dünyayla bagım bitmisti

nasıl bir beden acı icinde
kaybolan duyguların sessizliginde
yasama sıgamayan hücrelerde
uyumak bile bir savas en yorgun günde bile

sanki bir ruh bekliyor özgürlesmeyi

balıklar ağlarmış
ağlarmış derinde
silinmez gözyaşları
denizin dibinde
duymazlar sesini dinlese bile

sevemedim pek aydınlık yolları
çıkışı sana olmayan düzlükleri
boş bir amaç uğruna yaşanan bu hayatı
kalbimde senin kalbine dokunamamanın acısını
düşlerimin ağırlığını hissederken hep güçlü durmayı

ne kadar cok yoruldum
durdum baktim kendime
aynadaki gözler bile
acıyarak bakıyor halime

yanmıs ruhumun külleri

inansaydım bir seye
bir kalbe belki bir söze
bilmesem hic gercegi
umudum bu kadar bitmezdi

zordu bakmak kendine