Merve Şiiri - Şair Yazar Abdullah Demir

Milyonlarca yıl geçmişti oysa
Nereden gelmişti bu güzellik
Allah ol deyince oluyordu her şey
şimdi Merve demişti

Ellere avuçlara sığmıyordu o
Kelimeler yetmiyordu anlatmaya
Herkes onu işaret ediyordu
Ve sadece Merve diyorlardı

Rüzgarlarda savruluyordu saçları
Anlatılmaz yaşanıyordu bakışları
Gül oluyordu bülbülün aşkı
Bülbül hep Merve diyordu

Ve akşam oluyordu, göremiyorduk onu
Çabalıyor, arıyor bulmaya çalışıyorduk
Başımızı kaldırıp gökyüzüne bakıyorduk
Ve yıldızlar sadece Merve diyordu

Eğilmişti belimiz yorgunluktan
Arıyorduk vazgeçmiyorduk yinede
Yakıyordu güneş içimizi
Ve biz sadece bir gölge istiyorduk

Ve birden geçiyordu yorgunluğumuz
Gidiyordu birden güneş geliyordu arkasına gölge
Ve biz hep beraber yine mer-ve diyorduk