Bir zamanlar frekanslarda yankılanırdı sesi,
Radyo dalgalarına bırakırdı gönül nefesi.
Mikrofonda bir efsane, kelimelerde bir destan,
Her cümlesiyle tutuşurdu geceler, bir radyo kahramanı Muric Erdem.
Mertliğin izini bırakmış yollarına,
Eğilip bükülmeden yürümüş hayatta.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta