Ölürsen özgürsün, kabrin han olur.
Cana can katandır, canı can bulur
Çayda vakt-i dem, insana gam olur.
Çocuk dövmek mi, mertlik dediğin?
Kuşlar bile bazen, gökte esirdir.
Avcılar dolaşırken, ağaç iksirdir.
Her canlı varlık, katilinden tiksinir.
Kadına şiddet mi, mertlik dediğin?
Minnet borcu, kulu kula kul eder,
Koskoca devlete, bir fitne yeter.
İhanet ki, öldürmekten de beter.
Adam vurmak mı, mertlik dediğin
Düşmanlar ölür, düşmanlık ölmez.
Derdi derin olan, yürekten gülmez.
Kalbini kırdınsa, “gel” desen gelmez.
Kalpleri kırmak mı, mertlik dediğin?
Her ne kadar, boynuz kulağı geçse,
Boynuz kırılır, kulak kopmaz su içse.
Yaşın ne önemi var, bedeni dinçse,
Gururunu kırmak mı, mertlik dediğin.
2020
Kayıt Tarihi : 5.12.2020 00:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!