Mertek Şiiri - Önder Karaçay

Odunlar çürümüş olmalı
Dam üstümüze çöküyor

Renkli yıkımın çekilen röntgenin de
Doktorun yorumu sonuçla tutmuyor,
Hasta can çekişiyor

Kim örtmüştü üzerimize
Bu merteği

İmamların öcü ve yılanlarının zehri
İntikama tat veriyordu,
En uç hastalık,
En uç çözüme muhtaç kalıyordu.

Dünya başa dönmediği gibi
Boşa da dönmüyordu

Demokrasi olabilir ihtimaline
Sahip çıkma sınavıdır
Hepimizin önünde

Her ömür her zulme karşı susacak kadar,
Kısa değildir

Alnı secdeye değmiş bombalar
Tepemize atıldıktan sonra,
Attı tepemiz

“Hukuk ve demokrasi bize gelmeye geç kalırsa,
Bekleyeni kalmayacak,
Bu huzuru getirecek toplum aklı anlasın ki
Bunun özleyenleri hep olacak.”

İnsanları gördüklerimizden ibaret saydık,
Görünmeyen taraflarında aramadık,
Resmin içi hakikat,
Dışı karanlık bir manzara

Hukuku yok edenler
Hukuka ihtiyaç duyduklarında,
Haklarını savunan vicdanın
Dersini çoktan başlattık

Slogansız ve sembolsüz demokrasiyi,
Doğuracak olan işte bu ‘gebe’ haldi.

Kendi omuzları üzerinde
Başkasının kafasını taşımanın bedeli

Değerlerinden uzaklaşmış,
Damarlarında asil kanı olmayanların
Kanı soğulmuştu
Çürümüşlüğü damarlarına pompalayanlar
Mertek gibi bir gece üzerimize çökmüştü

Başka niyetlerin kafasının içindeki çelişkileri,
Kendi kafasında örenlerin ördüğü
Örtü çekildiğinde,
Çil yavrusu gibi dağılmıştı

Önder Karaçay