Mertçe Durup Direnmek Gerek

Dengesini bulamadım bir türlü sabahların,
Hep geceden kalma sevdalarım.
Sessiz bir mutluluktu çocukluğum,
Hep farzı misal sevinçlerden ibaretti hatıralarım.

Gaflete kapılan yarınlarım,
Uçurum kenarındaki umutlarım,
Bugünümde ise en büyük korkularım,
Tutturdu bir imkansıza yanıp durdu.

Göğsümü gere gere yaşadığım bu hasrete, avuntu gerekmez.
Derdi yar olana bu dünya çok dayanmaz.
İki cihanda bir araya gelse,
Bu viran gönle yatacak mezar bulunmaz.

Kalleşçe gelip vuran gurbete,
Puştça gelip saplanan özleme,
Kahpece sırtımızdan vuran zamana,
Mertçe durup direnmek gerek.