İstanbulda hava bir hayli sisli bugün,
Dolmabahçe hiç olmadığı kadar sessiz
Denizler,dereler bir hayli durgun
Gökyüzü renginden utanır oldu bugün
İstanbulu kara bulutlar sardı bugün
Anlamıyorum,sanırım kaybediyorum
Daha ne kadar dayanabilirim,bilmiyorum
Ellerini ruhumda hissediyorum,korkuyorum
Aslında korkudan çok bir merak var içimde,
Daha önce yaşadım mı böyle bir şey?
Önüne geçemezsin bu garip hissin
anlam yok yaşattığında,ani kalp atışlarında
kalbinin söylediklerine inanırsın
tanrının kılıcı bu,bükemezsin
beynin senin hizmetkârin,eğitebilirsin
Gözyaşlarım olur engin bir deniz,
Ve yarın kulağını tırmalarsa dalga sesleri
O dalgalar benim eserim kırgınlık ezgileri..
Nasılsın sen,sence de sonbahar geçeli epey olmadı mı?
Peki niçin soluyorum yaprakların döküldüğü havayı
o gece duyar mı sandın adını sayıkladığında
meğer ne aptalmışsın onu senin sandığında
eline geçmez hiçbir şey üzülüp sarardığında
güçlenemezsin açılan yaraların kanamadığında
acıyla büyüdü,kalbin dayanılmaz sancısı
kaybettikçe dağıldım,kendimden verdim
yaşananlar yaşanacakların habercisi
tüm ihtimallerimin ölümünü izledim
bana yer yoktu mutluluk sokağında
gecenin besi,yine bir hiçlikte buldum
kendimi
yalniz kalbim hisseder bu derin sessizligin
icindeki karamsar beni,
yalnizligimiz, sebebi de bu ya, bulabilir miyim
gercekten anlayan birini?
gecenin bir saati,korkuyorum en ufak ışık yok
bir ses,rüzgar ağacın yapraklarını dövüyor
titriyorum,sigaram beni ısıtmaya yetmiyor
yağmur çiseliyor,konuşamıyorum sesim titriyor!
umudum yok,yalnızlıkla baş başayım.
bu karanlik sokakta duyulan tek sey adimlarimin sesi
aniden kucuk bir esinti urpertir icimi
yukselir uzaklardan silah sesleri
kiminin son kiminin ilk gecesi
gecenin sessizligi korkutucu ve samimi
hayatta olmak nefes almaksa hayattayım hala
gözlerimi açmaya mecalim yok,kapansın ışıklar
dünümü unutamazken gidemiyorum yarına
yaşamak nezdimde sadece hayata katlanmak
anlatması bile zorken,yaşanan kötü günler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!