Mert vurdu beni Şiiri - Ümit Bilgin

MERT VURDU BENİ

Dinleyin dostlarım düştüm bir işe
Namertten kaçarken mert vurdu beni
Durduk yere neler geldi bu başa
Acımadı gayet sert vurdu beni

Çileyle cefayla ömrüm giderken
Ahu figan ile feryat ederken
Elimi açıpta derman dilerken
Ummadığım yerden dert vurdu beni

Her zaman zararlı bir işten kaçtım
Kimden ne geldiyse bağrımı açtım
Öyle bir vurduki kendimden geçtim
İyi niyet gitti art vurdu beni

Felek bana kara yazı yazdırdı
Bu hasretlik öz canımdan bezdirdi
Bilmediğim yerde tuttu gezdirdi
Sıladan sağ geldim yurt vurdu beni

Ümidin canını almakmış kastı
Neyim varsa verdim yinede küstü
Cerrah bile artık umudu kesti
Yaramı kapladı kurt vurdu beni