Halife-i Arz idim sefil oldum
Bilmem ben rezil dünyada ne buldum
Evvel ağladım sonra güldüm
Yürürem balam kalbimde nefret
Önüm arkam sağım solum gaflet
Tahayyül-ü cemalinle kapanıyor gözlerim,
Sen benim en güzel hülyalarımda,
Sen her an aklımda.
Karanlık gecemde yıldız misal ışığım,
Benim dide-i bürdemsin
Seni çok seviyorum.
Bugün çok güzel bir gün
Ama ben göremiyorum
Demişti bir kör
Benim gözlerim görüyor
Ama söylesene neden körüm güzelliklere
Nimetler denizi içinde yüzerken
Gün batımına yaklaşırken bulutlara 5'er dakika arayla bak
Onların sırayla yer değiştirmesi ve karanlık gecenin siyahını alması
Her şeyin bir sonu vardır ya
Ve her sonun bir başlangıcı
Yine gün başlar ve birbirimizi düşünmeye başlarız ya
İşte o zaman biz var oluruz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!