Bana yarlık eden altı tel saçlım
Vazgeçilmez hisli hayat kaynağım
Ben seni kırdım ama sen hiç kırmadın
Benim sadık yarım, gitarım
Kumsallar gördün, karlar erittin
Kim bilir ne mutlu şu dayandığım masa
Hissi yok sanma sadece dolmaz tasa
Belki de çok keyifli şu yazan kalem
Bir işe yaramanın onuru vardır hem
Bir kalp var ki bende binlerce kadın sevebilir
Bin kadın gelse bile bu kalp yine küsebilir.
Çıldırmamak için yazıyorum sessiz çığlıklarımı,
Boşalmak için dolduruyorum dipsiz kuyularımı.
Derinleşsin diye kazıyorum toplumsal sığlıkları,
Yakıyorum yanık kalbimden çıkan acı ağıtları.
Bedenlerimiz iç içe ruhlarımız sevişirken
Uhu niyetine yapıştırıyor bizi her soluk
Göz bebeklerinde uçuyorum hazzın doruklarında
Kanatlarımda tebessümün...
Aidiyet hissinin verdiği sonsuz güven,
Kumların dibine gömdün beni
Keyifle tükettiğin bira şişesi gibi
Mumların ateşine diledim seni
Kilisenin azizliğine muhtaçlar gibi
Dumanların halkasına sardın beni
Kayıp bir kişinin adıdır mutluluk
Aradığım gökle yer arasında
Toprakla bilinmeyenin yollarında
İmkansızistan’a göçmüş....
Saçma bir filmin adıdır mutluluk
Yaşadığıma inanmamak
Mutluluğun bir kadında olduğuna
İnanmamla başladı
Bu inanç ki ibadeti beş vakit ölmek
Beni bir aşk baltasında
Sap bıraktı!
Yalnızlığımın su içtiği serapta birden yansıdı yüzün
Çaresizliğin kuşattığı savaşta saldırıyordu hüzün..
Yedi ceddine sövüyordum zaten bu güzün
İmdadıma yetişemeden beni hasrete gömdün..
Sıkıntı en uzun oyundur Sevgili, sabırla oynanan
Kim olurdum ki ben, yar sen olmasan
Hayat kanunumsun geçerli anayasam
Gözlerin çimeninde kaybolur tasam
Ellerini sür tenime terinden içeyim...
Dünyamı döndürensin evimde sultan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!