Bir gülüş
Dudaklarında
Benim olsun diye geçirdim içimden
Benim olsun gülüşün
... dudakların
Belli içinde gizli acıların
Karanlığın en sessiz olduğu anda sen geliyordun aklıma
Bense bir hiçlik içinde hiçtim
Yapılması gereken onlarca şey varken
Beklemesini söylüyordum ihtiyaç sahiplerine
Bir torba erzak gibi kendimi yararlı
Bir torba bok gibi kokuşmuştum zaman zaman
Vazgeçtim artık benden
Bıraktım benle ilgili düşünceleri
Hayalleri, umutları,yarınları
Vazgeçtim bıktım çünkü herşeyden
Yalanlardan, basit insanlardan
Tıpkı senden vazgeçtiğim gibi
Bulutlar taşıyor hüznü
Dokunsam ağlayacak anam gibi
Bırakacak kederi yeşilin üstüne
Keder karışıcak toprağın kokusuna
Tenine dokunma isteği gelecek
Çektikçe içime kahverengiyi
Sevmek yetmiyormuş
Sensiz olmuyormuş
Gülmek yetmiyormuş
Sensiz olmuyormuş
Bilmek yetmiyormuş
Sensiz olmuyormuş
Yine yalnızlık
Bir başınalık hayatta
Tutuncak bir dalın olmadan
Durabilmek ayakta
O kadarda zor değil bazen
Sonrası yok artık
Bitti yaşayacaklarım
Buz gibiydi tenime girerken
Hiç can yakmadan
Bir damla kan
Morardı kollarım
Bir yağmur damlası düştü gökyüzünden
Önce gözlerime
Sonra yüreğime
Silemedim korktum incinmesinden
Boyun eğdim sırf onun için
Beni mahveden kaderime
Yakınım tenine
Kokusu delirtiyor beni
Sıcaklığı
Kapattırıyor gözlerimi
Dudaklarım dokunmak istiyor
Dokunamıyorum
Hak edeni sevmezsin bazen
Karşılıksız olsun istersin
Hoşuna gider acı çektirmek kendine
Kimbilir acı mutlu eder belkide
Acıyı seversin,dostlarınıda
Dost gibi gözükenleride
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!