Hayattan bezmiş bir portre çiziyordu gözlerin, çaresiz aynalara...
mutluluktan da ağlar bu gönül, sensizliği yıkarcasına...
Ne yani, ölecez diye yaşamayacak mıyız hayatı derdim ben, ayrılık var,sevme diyenlere...
Keşkeler sarmasın düşüncelerini, nedensiz yaşadığın; Kimsesiz Yolcular Sokağı'nda...
Kar yağmaz siyah olsada gece,
Çözülmez muammadır hayat bir bilmece...
Yalın halindeyim hayatın, kısa cümleler kurarcasına, bıkmışlık yer edinmiş ruhumda,hayallerle kendimi avuturcasına...
Acı çeke çeke ölmek bir b'aşk'adır u/mutsuz yüreklerde...
Aşkta, sessiz kalmak yeri göğü inletmektir belkide,acı bir son'u hissettiren en kara habercidir bizlere...
Gözlerim sensizliğin en derininde, hayaller kurarım sen varsan içinde...
'seviyor-du' geçmiş zamanın bize sarfettiği en ağır küfürdü simdiki zaman'larda...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!