Mert Bebek Babalar Günü Hediyesi

Saat Sabahın Dördü...

Uyandım...

Terk Ediliyordum...

Yine Dünyam Başıma Yıkılıyor,

Yüreğimde Bir Ateş,

Alev Alev Tüm Bedenimi

Sarıyordu...

Sessizdi Odam...

Oda Karanlık...

Sanki Ecel Islığını Çalıyor,

Bütün Duvarlar Acı İçinde Uğulduyordu...

Gözlerim Tavana Dikmiş,

Ne Olduğunu Anlamaya Çalışırcasınına,

Soluksuz Yatıyordum...

Terk Ediliyordum...

Herşey Bitiyor,

Dünya Yine Başıma Yıkılıyordu...

Anlıyordum da,

Ana Yüreğim

Bebeğimin Öldüğünü Kabullenemiyordu...

Bir Ses Duyuldu...

Acı Acı Çalan Telefondu...

Başımı Çevirip Baktım...

Orda Kıyamet Vardı...

Orda Acı Vardı...

Orda Ölüm Vardı...

Uzanıp Açamadım...

Vücudum Buz Gibi...

Ellerim Titredi...

Telefondaki Hemşireydi...

Annesi Gel Bebeğin seni Özledi Dedi...

Biliyordum Yalandı...

Anladım...

Konuşamadım...

Önce Sustum...

Yutkundum...

Duvara Tutundum...

Sonra Hazırım Dedim...

Hazırım...

Anlatın...

Hemşirenin Ses Tonu Birden Değişti...

MERT BEBEĞİ KAYBETTİK ANNESİi dedi...

Ellerimi Sıktım Gözlerimi Yumdum...

Ecelin Acı Islığı Birden Sustu...

Yerini Hıçkırıklarıma Bıraktı...

Olduğum Yere Çöktüm...

Geliyorum Yavrum

Dedim...

Geliyorum...

Buz Gibi Morgun Kapıları Acılırken Yüzüme,

Yüreğim Yanıyor...

Ciyerim Parçalanıyor...

Tutunacak Dal Arıyordu Çaresiz Gözlerim...

Yavrumuzu Kucagıma Aldım...

Kefenini Kaldırdım...

Oğlumun Yüzüne Baktım...

Minicik ellerini,

Burnunu,

Yanağını,

Dudagını,

Son Kez Öptüm Kokladım...

Biliyormusun Aşkım?

Oğlumuz Kefeni ile tıpkı,

Tıpkı Sana Benziyordu...

Bir An Sen Sandım...

Sen Benden Çok Sevmişsin Anladım...

Bu Gün Babalar Günü Aşkım...

Bak Hediyeni Yolladım...

Babalar Günün Kutlu,

Mekanlarınızda Cennet Olsun Canlarım...