Odada morarıyorken gözlerim,
Artık uyku bile ağır gelmiyorken,
Senin cümlelerinin ağırlığı hâlâ sol yanımda,
Neydi beni terketmenin nedeni,
Nedendi bu yazılan kader..
Sonbahar'da dökülen bir yaprak gibi,
Girdin hayatıma ve beni karıştırdın,
Sen sonbaharın döktüğü bir yaprak,
Ben ise seni bulan şanslı bir çocuk,
Seni bırakamam...
Hiçlik miydi seni bana hatırlatan,
Yoksa sensiz bir hayat mı hiçlikti,
Hangisi daha zor bilmiyorum,
Tek bir bildiğim var o da sensiz olmaz,
Kaldıramıyorum artık sensizliği...
Sana seni yazmaya kalksam,
Dilim susar, kalemim susar, kelimeler biter,
Gecenin sessizliği gibi tehlikeli ve sessiz,
Etrafımda sadece senin sesini duyuyorum,
Sana sensizliği anlatamam...
Gün geçtikçe yaprak döküyorum,
Sen benden uzaklaştıkça ruhum ölüyor,
Sen başkalarından bahsettikçe kanım çekiliyor,
Beni sevmediğini anladığım da ölmek istiyorum,
Tek istediğim sensin..
Aşk ne anlama gelir,
En büyük acıların feryadı,
En büyük hayallerin resmi,
Sevilmeyi en çok ona yakıştırmak,
Belki de sadece bir hayal..
Islanan insanların telaşında,
Hayat kayıp gidiyor ellerimizden,
Kimisi suçunu kabullenmiş gibi başı öne eğik,
Onu da öyle bir kabulleniş içinde,
Yağmurlu bir günde..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!