Açık gözlerim
Ama sanki görmüyor gibi
Düşünüyorum
Ve durmadan yazıyorum
Tabiki hızlı düşünüyorum
Yavaş yazabiliyorum
Eskiden olsa ağıt yakardım sana
Şimdi gençler utangaç
Daha az eskiden olsa
Operaya gidebilirdik senle
Ludwig Van’da dinlerdik belki
Yada aç kalırdık
Ağlayarak yattım
Gülerek uyandım
Galiba öldüm
İstanbula baktım
Heryer yangın
Özenmiş romaya
bu kadarsa yapabileceğin sen yeteneksizin tekisin..
kansa akıtacağın -oda anca bi damla-
hazırladığın sonumsa güleceğim -acı acı-
ben razıyım bunlara zaten..
doğmamla merak ettim ben ettiklerini ve seni..
ama senin umrunda değildim –istemedim de-
Kaybediyorum
Gün ve hafta ve ay ve yıl
Seni gözlerimin önümden
Sessiz sakin ve bazen
Kaos karmaşa
Engelleyemiyorum
Kaldırdım kafamı,gökyüzüne baktım
Düşüneyim dedim,gözümü kararttım
Düşüncelerim siz;
Hepiniz benimsiniz
Ve hayat biliyomusunuz biz kardeşiz
Girin koluma gidiyoruz
Şiir oluyor herşey,
Sen olmayınca.
Trajediye dönüyor,
Sabahtan akşama,
Bu sıradan hayat.
Söylediklerim ise,
Ne farkeder ki
Onu bunu şunu
Sevsem yada sevmesem
Nefret etsem yada etmesem
Yalan sölesem yada doğruları
Ne değişirki
Kabaran yüreğim
Dalgalar yayıyor
Engeller çekilin
Gerçek bulanıyor
Yol verin
Kimseyi tanımıyor
Yorke'un hesabı banada uyuyor
İki iki daha beş ediyor
hesaplarım planlarım hep bir fazla çıkıyor
İşte aşk işte sevgi diyesim geliyor
Klişe geldi klişe gidiyor
Şiir yine aşk şiiri olmak istiyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!