Geç anladım, aynı otobüsteymişiz,
Mersin’den İstanbul’a varmış araba,
Anneannemdeyiz şimdi, yadırgamıyor....
Kahvaltı yapacağız bu sabah bur’da,
Hazır oluyor kahvaltı yavaş yavaş,
Gürcü ezgileri çalıyor.... Bilmiyorum ismini çalgısının....
O, benim unutmak istediğimdi geçmiş yıllarda,
Bu yüzden, daha fazla dayanamıyorum,
Uzanıyorum arka odada uyur gibi....
Anneannem çağırıyor ‘öldüm’ diyorum,
Anneannem çağırıyor ‘hastayım’ diyorum,
Yalan olduğu, başından belli....
Geliyor odaya bir süre sonra,
Kardeşi rahatsızmış, yeni öğreniyorum,
Seviniyorum, kendisi hasta sanmıştım....
Eski günleri anıyoruz,
Eski yılları anıyoruz,
Eski yüzyılları anıyoruz....
Yarın saat yedide görüşeceğiz,
Bekliyorum onu ben, çok uzun süre,
Beyoğlu’nda o eski çayhanede....
Gelmiyor, kesmiş kesecekken tüm ümidimi,
Kilise avlusuna düşüyor yolum,
İşte or’da duvarlara bakıyor....
Ermeni harflerini okuyamıyorum artık,
O ise okudukça, okudukça ağlıyor,
Ağlayan insanlarla ağlayamıyorum artık....
"Neler yaşadık oralarda bilemezsin" diyor,
Kilisenin uzun mu uzun kitabesinde,
Anımsıyor bir bir, yaşadıklarını, yaşamadıklarını....
Başı öne eğik yürüyor sonra,
Bir Katolik burjuvaya yakışmıyor hiç,
Omzuma yaslanmış yüzü, ağlaması....
Şimdi anlıyorum yaşananları,
Ağlayabiliyorum ağlayanlarla,
Şimdi bu duvarlar, başka duvarlar....
Elimi tutuyor Katolik burjuva,
Rahibeler onu yarın çok kınayacak,
Duymadık kalmayacak bütün Mersin’de....
Yine de sıcak, Katolik burjuvanın elleri,
Öptü mü bir, bütün dünya ışıyor....
Yine de örgülü, Katolik burjuvanın saçları....
İlerleyen yıllarda bir hayli şişmanlamış,
Yanakları, gözlerinin altı, parmaklar dolmuş....
Yine de Katolik burjuva, Katolik burjuva....
Çan çal hadi, bileyim geldiğini,
Horluyor Pazar sabahları, miskin zangoçunuz,
Zararı yok, bu sabah yine sen çal....
Bir daha ki sefere bilmem ne zaman?
Hangi şehirde olur, buluşmamız, görüşmemiz?
Sen de bilmiyorsun değil mi Katolik burjuva?...
Şu mendili senin için saklasam mı o zaman,
Değil mi ki yarın, öbür gün, öbür yüzyıl görüşmek var,
Kendimi o çarmıha geriversem mi acaba?...
Mersin Öğretmen Evi, 2002
Kaynak: Gezgin, U. B. (2007). Gezgin Şiirleri (2000-2005) [Gezgin’s poetry]. Lulu.
Kayıt Tarihi : 9.8.2022 01:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!