Mersin'in Mut'lu Kızı
Yaktın, kavurdun beni,
Kül edip savurdun beni.
Bin yıllık zeytin ağacı gibi
İşledin hafızama acını.
Ey Mersin'in Mut'lu kızı.
Sarp kayalar üstüne kurulan
Mut Kalesi'nde her taşta
Bir yara, tarihin acısı var.
Ey Mersin'in Mut'lu kızı.
Önce kayısı misali tattırdın
Ballı bir lezzeti.
Şimdi incir reçeli gibi
Acıdan tatlı bir anıya
Dönüştürdün bu hasreti.
Ey Mersin'in Mut'lu kızı.
Kale Pınarı'ndan içen nasıl
Dönerse yedi yıl sonra,
Ben de sana dönmeye mecburum.
Bu acıdan kurtulamam,
Mahkumum bir döngüye.
Ey Mersin'in Mut'lu kızı.
Ey ince belli, ey kara kaşlım,
Karacaoğlan'ın mezarı gibi
Ben de seninle bu topraklara
Gömdüm tüm umutlarımı.
Ey Mersin'in Mut'lu kızı.
Mutlu Fikri'yi yaktın,
Eritip toprağa döndürdün.
Sevdan ile inan ki çıldırdım,
Bir gülse, dünyayı yakarım.
Ey Mersin'in Mut'lu kızı.
#Son söz#
Bu şiiri yazmamam gerektiğini düşününüyorum,çünkü Mersin/Mutlu kızını çok seviyorum.
Mutlu Fikri(mahlası)
Fikri Demir
Hanifi oğ.1955 doğ.
Mut/Mersin.
Kayıt Tarihi : 25.9.2025 22:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok sevdiğim,kavulamadığım,Mutlu kız içiin yazdım bu şiiri.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!