Mersin Şiiri - Ahmet Kısa

Canım memleketim, ne oldu sana böyle...
Güzelliğin dillere destandı bir zamanlar...
Çocukluğumdan bir şeyler kaldı mı söyle...
Mersin'in halinden ancak Mersin'li anlar...

Hani nerde mandalinan, limonun, portakalın,
Altın sahillerin peşkeş çekilmiş rey uğruna,
Dikmeyin artık beton yığınlarını, orda kalın!
Uyumayın hemşerim! Çare bulun bu soruna...

Işığı görenler, ipini kopartanlar sana geliyor,
Yerini bile bilmediğim mahallelerin varmış,
Şerefsizler bayrak yakıyor, ismini lekeliyor,
Bunu sana maledenlerin aklı bu kadarmış,,,

Eller gitmesin artık Mersin'e, tam tersine gitsin.
Otursunlar oturdukları yerde, taş yerinde ağırdır,
Şehrimiz elden gidiyor, bu yozlaşma artık bitsin...
Bu mesajı anlamayanlar, ya kör, ya da sağırdır...