Yüreğim son demlerini yaşıyorken
Artık bahar yok sırada sonbahar
Kış gelmesin istiyorken ben
Seninle geldi ruhuma ilkbahar.
Dalında son yaprak düşecekken
Bulutlar ağlıyor bugün
Âlemin kirli yüzünü yıkıyor
Hava, toprak ve sokaklar
Evlerin çatıları temizleniyor
Doğa kendi kendini tazeliyor.
Varlığında kirlenen yüreğimi
Bakışlarının kıvılcımı değişmiş
O güzel gözlerini sitem bürümüş
Kalbinin güzel çiçekleri solmuş
Gün batmış karanlık olmuş
Güzelim farkında değilsin.
Satır aralarında ararsın ya birini,
Onsuz gün ortası karanlık olur ya hani,
Yokluğu her an hissedilir ya hani,
Güzel gözlerinde arıyorum hep beni.
Hani her an ararsın ya sevdiğini,
Çakmaktepe’den aştım da geldim
Karlı dağları geçtim de geldim
Arsızınım; kaçırsan bakışların
Varlığım hiçe sayıp ta geldim
Ahalimin yâdında tek idim
Açar açmaz gözlerimi tanıdım geceyi
Yıldızlarını, mehtabını sundu bana
Birlikte şiirler yazdık.
En güzel aşk şiirlerini birlikte dinledik
Beraber hüzünlendik hayaller kurduk
Fırtınada gemiler sığınır limana
Güzel günler paylaşılır arkadaşla
En acımasız umutsuz anlarda
Gönül sığınır en yakın dosta
Arkadaş paylaşır sevinç, hüzünleri
İlk kar düştü doğaya
Kırlar, bayırlar bembeyaz gelin gibi,
Seyredilesi manzara.
Şehrin üstü kaplanmış beyazla,
Çarpıklıklar ve çirkinlikler yok olmuş gibi.
Kaybedenin ben olduğunu düşüneceksin.
Önce kazandığını zannedeceksin.
İçin, vicdanın rahat; rahat olacaksın.
İnce bir sızı dudaklarından başlayacak;
Isırmalarından oluşacak yaraların kanayacak.
Öpmelerimi arayacaksın.
AŞKINI ÖZLEDİM
Hatırlıyor musun?
O ilk bakışmalarımızı
Hani o buğulu bakışlarını
Hani ben baktığımda sana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!