Mermi kovanı berfin çiçeği

Sana doğduğum kenti anlatmak isterdim,
Hangi dilde anlatayım bilmiyorum ki;
Senin doğduğun kentle, arasında uçurum var
Ben mermi kovanında berfin çiçeğini besliyorum ruhumla
Ve sen; beni hiçbir dilde anlayamazsın
Sen gecenin mavisinde, masallarla uyutulurdun;
Ben gecenin karanlığında, kurşun sesleriyle gözlerimi sıkıca kapatırdım,
Doğan güneşi görecek miyim
Güneş çabuk doğsun hayaliyle
Dahada sıkı kapatırdım gözlerimi,
Oysa senin doğan güneşi görmeme korkun olmadı,
Ve ben ölümün kıyısından tutunmuş bir hayattan geliyordum sana..