Adaletin durduğu yerde tam da kendi merkezinde, tam da Dünya'nın merkezinde durdu insan. Atan yürek seslerinde kıyıya çarpan, zamanın kanlı dalgalarıydı. Baktılar kımıldamadan ruhlarına ulaşamayan gölgelere. Vakit tan yeri, eli kanlı gölgeler uçuşacak birazdan...Asyacan...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta